Tuesday, September 9, 2008

dry leaves cover
the empty park bench
her long absence


Tagalog version

mga tuyong dahon
sa bangko sa parke
kay tagal niyang wala

Vic Gendrano

5 comments:

nora said...

excellent, vic!

Vic Gendrano said...

Thank you both very much wordcrafter and nora for your gracious comments! It's a poem about longing, aloneness and loneliness about a dear one who passed away in 2003.

Vic

Anonymous said...

isang imaheng napakalungkot pagmunimunihan. mga dahong nagpapaalala tungkol sa mabilis na pagdaan ng panahon.

Vic Gendrano said...

Maraming salamat kouji sa iyong malawak na pananaw sa aking tula. Ang mga tuyong dahon sa pagdaan ng panahon ay lalo lamang nagpapa-kirot sa kalungkutan ng isang nangungulilang puso.

Vic

Anonymous said...

kirot. napakaangkop na salita.